شناسایی دیدگاه دانشجویان درخصوص عناصر اصلی سازوکار ارزشیابی کیفیت تدریس و برآورد تأثیر متغیرهای منتخب بر این دیدگاه در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین (خوزستان)

پژوهش حاضر، خلاء و فقدان سازوکار مطلوبی برای ارزشیابی کیفیت تدریس را به عنوان مسأله ای مهم و قابل بررسی با هدف بهبود کیفیت تدریس اعضای هیأت علمی مد نظر قرار داده است. اهداف این مطالعه شامل: تشریح اهمیت طراحی سازوکار مطلوب جهت ارزشیابی کیفیت تدریس اساتید توسط دانشجویان، برآورد تأثیر متغیرهای منتخب (جنسیت، سال ورود به دانشگاه، نوع پذیرش و رشته تحصیلی) بر دیدگاه دانشجویان هنگام اولویت بندی شاخص های 34 گانه رایج ارزشیابی در دانشگاه ها و همچنین شناسایی دیدگاه دانشجویان درخصوص عناصر اصلی سازوکار ارزشیابی (روایی و پایایی فرم های رایج ارزشیابی، ضرورت تدوین فرم های جداگانه بر اساس رشته تحصیلی، مقطع تحصیلی و نوع واحد درسی، ضرورت استفاده از رهیافت یادگیری محور به جای رهیافت تدریس محور در ارزشیابی و مناسب ترین مقیاس‏های ارزشیابی) بوده است. داده ها به وسیله پرسشنامه ای نیمه باز جمع آوری و پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه آلفای کرونباخ معادل 87/0 برآورد گردید. جهت توصیف و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و برای آزمون فرضیه ها از آزمون t و anova استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که به غیر از متغیر نوع پذیرش، سایر متغیرها تفاوت معنی داری بر دیدگاه دانشجویان در اولویت بندی شاخص های ارزشیابی داشتند. درصد زیادی از پاسخگویان (80%) با تدوین فرم های ارزشیابی جداگانه و جایگزینی دیدگاه ارزشیابی یادگیری محور به جای تدریس محور موافقت داشتند. همچنین 72 درصد پاسخگویان روایی و پایایی فرم های ارزشیابی رایج را قابل قبول دانسته و مقیاس پنج گزینه ای لیکرت نیز به عنوان مناسب ترین مقیاس ارزشیابی انتخاب کرده اند. در پایان کاربست یافته ها در نظام آموزش عالی مورد بحث قرار گرفته است.